Είναι νέα στο χώρο (πρόκειται μόλις για το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα), αλλά αυτό δε την εμπόδισε να κάνει αισθητή την παρουσία της και να μας χαρίσει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα της χρονιάς. Ο λόγος για την Ευτυχία Γιαννάκη και για το βιβλίο της «Στο Πίσω Κάθισμα» από τις εκδόσεις Ίκαρος.
Κυρία Γιαννάκη, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο «Στο πίσω κάθισμα».
«Στο Πίσω Κάθισμα» είναι ο τίτλος του πρώτου μου αστυνομικού μυθιστορήματος που έχει ως στόχο να συστήσει τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο και την ομάδα του στο αναγνωστικό κοινό μέσω της εξιχνίασης της δολοφονίας ενός θεατρικού σκηνοθέτη στο θέατρο Πλάκα. Τα κλειστά στόματα, τα κοινά μυστικά μας, το παρελθόν που νομίζουμε ότι αφήσαμε πίσω μας, η βία που επανέρχεται, η καθημερινότητα των κατοίκων μιας πόλης στην οποία κλονίζονται οι βεβαιότητες του παρελθόντος είναι ορισμένα από τα θέματα που με απασχολούν, καθώς επιχειρώ να συνθέσω μια τοιχογραφία των κατοίκων της σημερινής Αθήνας. Θα έλεγα ότι ανασκαλεύω με έναν τρόπο τα απομεινάρια του παρελθόντος, ενώ οι πρωταγωνιστές της ιστορίας επιχειρούν να βρουν τον βηματισμό τους προς το μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο η πόλη γίνεται καθρέφτης τους και οι ίδιοι γίνονται καθρέφτης της πόλης.
Πόσο διάστημα σας πήρε να το γράψετε;
Μια απάντηση που ίσως σας φανεί αστεία, αλλά είναι αληθινή, είναι ότι χρειάστηκα σαράντα χρόνια. Δεδομένου ότι πρόκειται για το πρώτο αστυνομικό μου μυθιστόρημα και ως χρόνο συγγραφής δεν ορίζω μόνο τον χρόνο που κάθεται κανείς μπροστά στην οθόνη ή σε μια κόλλα χαρτί. Είναι ο χρόνος της παρατήρησης, της περιπλάνησης, της αίσθησης και του ρυθμού που γεννιέται μέσα σου σε σχέση με την γραφή και ο χρόνος της ανάγνωσης που προηγείται. Αν θελήσω να απομονώσω τον χρόνο που πέρασα μπροστά στην οθόνη και στις σημειώσεις μου για το Πίσω Κάθισμα θα μετρήσω λίγους μήνες που κύλησαν όμως με σκληρή πειθαρχία και αρκετές ώρες καθημερινής ενασχόλησης με το γράψιμο.
Έχετε κάποιο μέρος «έμπνευσης», στο οποίο καταφεύγετε σ΄ αυτό όταν θέλετε να γράψετε;
Όταν ξεκινώ μια αστυνομική ιστορία προτιμώ να βρίσκομαι σε ένα ήσυχο περιβάλλον όπου μπορώ να έχω πρόσβαση στην αγαπημένη μου μουσική και τους αγαπημένους μου πίνακες. Το σπίτι μου, το οποίο είναι αρκετά μικρό ώστε να μπορεί κανείς να το δει και ως ένα μεγάλο γραφείο, είναι το κέντρο αυτού του σύμπαντος, τουλάχιστον στην αρχή της ιστορίας. Όσο εξελίσσεται η αφήγηση αρχίζω να βγαίνω κι έξω. Είμαι ευτυχής όταν η ιστορία έχει ωριμάσει τόσο ώστε μπορώ να την κουβαλώ μαζί μου και να την συνεχίζω οπουδήποτε.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας και πιο βιβλίο θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;
Ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Τόμας Μπέρνχαρντ. Είναι τόσο αγαπημένος που δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από τα βιβλία του. Η απάντηση είναι όλα. Τον αγαπώ για το σύνολο του έργου του, τόσο για τα λογοτεχνικά, όσο και για τα θεατρικά του κείμενα, καθώς και για τον τρόπο που έζησε και αντιμετώπισε τους συγχρόνους του.
Ο ήρωάς μας, αστυνόμος Χάρης Κόκκινος, καλείται σ” όλο το έργο να αντιμετωπίσει δυο παράλληλες καταστάσεις, από τη μία με την ιδιότητα του πατέρα και από την άλλη με την ιδιότητα του αστυνόμου. Αν έπρεπε να διαλέξετε στη δική σας ζωή ποιο από τα δυο θα υπερτερούσε;
Θα δυσκολευόμουν. Όπως δυσκολεύεται κάποιος να διαλέξει ανάμεσα σε δύο υποκείμενα ή δύο καταστάσεις που τον τραβάνε προς αντίθετες κατευθύνσεις. Νομίζω ότι το ζητούμενο είναι πάντοτε η επιδίωξη της ισορροπίας. Σαν να βαδίζεις σε τεντωμένο σχοινί. Θα ανοίξεις τα χέρια σου και κάποιες στιγμές θα χρειαστεί να γύρεις προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορείς να φτάσεις μακριά ισορροπώντας μονόπαντα. Κάπως έτσι διαχειρίζομαι τις αντίρροπες δυνάμεις αν και όποτε ασκούνται. Όχι πάντα με επιτυχία βεβαίως. Που και που χρειάζεται να φάω καμιά τούμπα.
«Σε όλα να έχετε ένα κράτημα, μια απαλότητα». Τα λόγια του Σαίξπηρ σε γκράφιτι στο Κουκάκι. Πιστεύετε ότι έχουμε σήμερα ένα «κράτημα» ως κοινωνία;
Όπως αναφέρει και ο πρωταγωνιστής μου εξετάζοντας τη δικιά του ζωή, νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που κυριαρχούν οι γωνίες και η ασυγκράτητη διατύπωση ακραίων απόψεων. Ίσως χρειάζεται σιγά σιγά να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας σε όσα μας εμπνέουν και σε όσα μας αρέσουν, αντί να κουβεντιάζουμε διαρκώς για όσα μας απογοητεύουν. Έχει σημασία προς τα που στρέφεις το βλέμμα σου για την διαδρομή που τελικά θα ακολουθήσεις. Συχνά το παραβλέπουμε κι έτσι εξακολουθούμε να περπατάμε φέρνοντας κύκλους πάνω σε αυτό που αποστρεφόμαστε.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρετε: «Η σειρά των αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Χάρη Κόκκινο εγκαινιάζεται με αυτή την υπόθεση της Τριλογίας της Αθήνας». Να περιμένουμε σύντομα το επόμενο βιβλίο;
Είναι βέβαιο ότι σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Ίκαρος θα προσπαθήσουμε να μην απογοητεύσουμε ούτε τους πιο ανυπόμονους αναγνώστες. Η δεύτερη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο θα διαδραματίζεται ομοίως στην Αθήνα και θα ρίξει φως όχι μόνο σε μια αστυνομική υπόθεση, αλλά στον ίδιο τον Αστυνόμο, την προσωπική του ιστορία και τελικά στην ίδια την πόλη όπως διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια για την οποία επιμένω να λέω ότι αν δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχαν αυτές οι ιστορίες.
Η Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία και εργάστηκε για αρκετά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στο παρελθόν εκδόθηκε με ψευδώνυμο ένα ακόμη μυθιστόρημά της με τον τίτλο Χάρντκορ που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Περισσότερα για την ίδια μπορείτε να δείτε στο www.giannaki.com
Να υπενθυμίσουμε ότι την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου στις 20:30, οι εκδόσεις Ίκαρος και το βιβλιοπωλείο IANOS (Σταδίου 24, Αθήνα, τηλ. 210 3217426) θα παρουσιάσουν το βιβλίο, για το οποίο θα μιλήσουν ο συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας Αντώνης Γκόλτσος, η δημοσιογράφος Μαρία Χούκλη και η συγγραφέας.