Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, μπορεί να αναλώνεται αποκλειστικά και μόνο στο κυνήγι του δολοφόνου. Να εφευρίσκει διαρκώς νέες ανατροπές. νοητικά σχήματα παραπλάνησης, να κλιμακώνει την ένταση της καταδίωξης έως την τελική επικράτηση του δικαίου. Μπορεί πάλι, να κάνει όλα αυτά, δίχως επιτήδευση και εμμονή, δίνοντας χώρο στους βασικούς χαρακτήρες της πλοκής να αναπτυχθούν, να ξεδιπλώσουν το υπόβαθρο και τα κίνητρα τους, ενώ ταυτόχρονα να υπάρχει ένας διάχυτος κοινωνικός σχολιασμός για το ευρύτερο σκηνικό και τις συνθήκες που πλαισιώνουν το έγκλημα.
Αν ψάχνετε ένα τέτοιο μυθιστόρημα, μην αμελήσετε να διαβάσετε τη Φωλιά του Ιππόκαμπουτης Ευτυχίας Γιαννάκη, από τις Εκδόσεις Ίκαρος. Αφεθείτε στη δύναμη της μνήμης και τη λύτρωση της αμνησίας. Βυθιστείτε στα δικά σας ανεξερεύνητα νερά, αναζητώντας όσα καθοδηγούν τις πράξεις μας. Επισκεφθείτε μαζί του, τη μαγευτική Ύδρα κι ψάξτε για την ασχήμια κάτω από την ομορφιά.
Ο ευαίσθητος καλλιτέχνης, η αγωνίστρια δημοσιογράφος, ο λαοπλάνος αντιδήμαρχος. Ο άτεγκτος αστυνόμος Κόκκινος, η διχασμένη συνάδερφος – σύντροφος του, ο αποπροσανατολισμένος νεαρός ερευνητής. Ένα δίπολο δυνάμεων σε μια κοινωνία αντιφάσεων. Όλα μοιάζουν προφανή και τακτοποιημένα σε κατηγορίες κι όλα ανατρέπονται.
Η “καλή” κοινωνία, ο χώρος των τεχνών, η πολιτική. Ένα λούστρο ευδαιμονίας καλύπτει τις καλά κρυμμένες πληγές αλλά δεν τις αποτρέπει από το να ανοίξουν ξανά, απελευθερώνοντας το τοξικό υγρό της μνήμης. Η μνήμη ενός παλαιότερου εγκλήματος που αποτελεί το νήμα προς το σημερινό έγκλημα. Η μνήμη της κακοποίησης που διαμορφώνει ανασφάλειες. Η μνήμη της απώλειας που δεν αφήνει το μυαλό και την ψυχή να ησυχάσουν.
Το μυθιστόρημα της κ. Γιαννάκη διαθέτει χαρακτήρες τόσο αληθινούς που αγγίζουν το μυθικό, πλοκή τόσο πρωτότυπη που μπλέκεται με τη συγγραφική τραγικότητα. Κινείται διαρκώς ανάμεσα στο πραγματικό και το ονειρικό. Το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Τα όρια τους, εμφανή αλλά και ταυτόχρονα δυσδιάκριτα. Μήπως τελικά είμαστε όλοι μας εγκλωβισμένοι στη φωλιά του ιππόκαμπου και παρακολουθούμε ως θεατές τις ζωές μας;
Πηγή: http://culturepoint.gr/vivliokritiki-sti-folia-tou-ippokampou-eftychia-giannaki
