Επιμέλεια: Ελένη Κίτσου, για το diavasame.gr
Η Ευτυχία Γιαννάκη, με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης περιπέτειας των Πιτσιμπουίνων «Μυστήριο στη Λίμνη Λαμπίκο» από τις εκδόσεις Ίκαρος, συνομιλεί με την Ελένη Κίτσου και το Diavasame.gr, μας ξεναγεί στο νησί Πίτσι Πίτσου και μας συστήνει τους μοναδικούς κατοίκους του, τα Πιτσιμπουίνια.
Πότε έμαθες για το πιο ασφαλές, αλλά και το πιο μυστήριο νησί στον κόσμο, αυτό των Πιτσιμπουίνων;
Θα φανεί μάλλον αστείο, αλλά γνωρίζω γι’ αυτό το φανταστικό νησί εδώ και σαράντα χρόνια, από παιδί δηλαδή, όταν τρύπωνε στις αφηγήσεις της μητέρας μου και με τριβέλιζε με αναπάντητα ερωτήματα για το πού βρίσκεται, για τους κατοίκους του και για τις συνήθειές τους. Κατά κάποιον τρόπο εγώ και ο αδερφός μου υπήρξαμε οι πρώτοι Πιτσιμπουίνοι, αφού αυτό ήταν ένα χαϊδευτικό παρατσούκλι που ακούγαμε συχνά, χωρίς πολλές περισσότερες εξηγήσεις. Κάνοντας βουτιά στον παράδεισο της παιδικής ηλικίας, προκειμένου να αντλήσω το συναισθηματικό φορτίο που θα μετέφερα στη σειρά παιδικού μυστηρίου, που σχεδίαζα πριν από μερικούς μήνες, κατεβάζοντας το μυστήριο σε πολύ μικρές ηλικίες, το φανταστικό νησί των Πιτσιμπουίνων, οι συνήθειές τους, οι συντεταγμένες του στον χάρτη άρχισαν να αποκαλύπτονται, ξεδιπλώνοντας με θαυμαστό τρόπο, ακόμη και στα δικά μου μάτια, μνήμες που ήταν καλά καταχωνιασμένες, αλλά όχι εξαφανισμένες. Ο χρωματιστός και περιπετειώδης κόσμος των Πιτσιμπουίνων είναι στην πραγματικότητα ο μυστηριώδης κόσμος της παιδικής μου ηλικίας, που τον συνάντησα ξανά συναισθηματικά και τον επινόησα ξανά, λογικά από την αρχή, προκειμένου να τον συστήσω στα παιδιά, όντας ταυτόχρονα ενήλικη αλλά και συνομήλική τους.
Κάτω από ποιες συνθήκες αποφάσισες να το επισκεφτείς; Και πολύ περισσότερο να γράψεις γι’ αυτό;
Στόχος μου ήταν να φέρω το μυστήριο σε πολύ μικρές ηλικίες, αφού είχα παρατηρήσει ότι κυκλοφορούν πολλά βιβλία για το μυστήριο σε μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά ελάχιστα για πολύ μικρά παιδιά. Κι αυτό κάπως με παραξένευε πάντα, αφού ο κόσμος των παιδιών είναι κυριευμένος από το μυστήριο γύρω από κάθε τι. Ήθελα λοιπόν να θέσω σε αυτόν το σχήμα του φανταστικού κόσμου του Πίτσι Πίτσου, τηρουμένων όλα τα σχήματα του μυστηρίου που κρύβονται και στην αντίστοιχη λογοτεχνία των ενηλίκων. Η ανάγκη για την έρευνα, δηλαδή η σημασία της διατύπωσης της κατάλληλης ερώτησης κατά περίπτωση, η επαγωγική λογική, η περιπέτεια της ανακάλυψης των στοιχείων βήμα βήμα, το χιούμορ, η ανατροπή, η αγωνία, το σασπένς, ο ρευστός κόσμος που περιβάλλει τα παιδιά, μπαίνει σε ένα συγκεκριμένο σχήμα με το χτίσιμο ενός ολόκληρου κόσμου, που μοιάζει στον πραγματικό κόσμο των ενηλίκων με τους περιορισμούς του, αλλά και τους φανταστικούς κόσμους των παιδιών με τα ασύλληπτα όριά τους. Το πάντρεμα αυτών των δύο, η δημιουργία ιδιαίτερων χαρακτήρων, που εξελίσσονται και κεντρίζουν το ενδιαφέρον από ιστορία σε ιστορία, η χαρά της περιπέτειας και της ανακάλυψης ήταν στους βασικούς στόχους μου χτίζοντας αυτή τη σειρά και συστήνοντας τους Πιτσιμπουίνους με την πρώτη τους ιστορία στους μικρούς αναγνώστες.
* Φωτό: Σοφία Πολίτου. Μάθημα πιάνου. Η Μαρίνα ανακαλύπτει τον ρυθμό των Πιτσιμπουίνων.
Πες μας δυο λόγια για το περίεργο αυτό μέρος. Τι είδους πλάσματα είναι οι κάτοικοί του;
Δεν μπορώ να πω πάρα πολλά για τον μυστήριο κόσμο του Πίτσι Πίτσου, γιατί δεν μου επιτρέπεται να μιλάω γι’ αυτόν με όρους ενηλίκων. Θα πω μόνο ότι, ανοίγοντας την πρώτη σελίδα, θα συναντήσει κανείς αναλυτικά βιογραφικά των κατοίκων του, που πρωταγωνιστούν σε αυτήν την ιστορία, και στην τελευταία σελίδα υπάρχει αναλυτικός χάρτης που λύνει πολλές απορίες. Στις σελίδες που μεσολαβούν στήνεται ένα μυστήριο που έχει αναπάντεχες αποκαλύψεις, χιούμορ, αγωνία και ανατροπές. Στην πρώτη ιστορία συστήνονται οι ήρωες και η πρώτη και βασική μέθοδος της έρευνας που δεν είναι άλλη από την ερώτηση. Η κατάλληλη ερώτηση που θα φέρει την αποκάλυψη και τη λύση του μυστηρίου. Όπως συμβαίνει δηλαδή και με την αντίστοιχη λογοτεχνία ενηλίκων.
Θα μας τους συστήσεις;
Όπως είπα θα χρειαστεί κανείς να τους ψάξει, προκειμένου να εντοπίσει τα βιογραφικά τους. Θα πω μόνο ότι, όπως λέει και το όνομά τους, μοιάζουν στους πιγκουίνους (μάλιστα τα ονόματά τους παραπέμπουν σε υπαρκτά είδη πιγκουίνων), αλλά ταυτόχρονα υιοθετούν χαρακτηριστικά μιας ολόκληρης κοινωνίας, ενός κόσμου που μοιάζει στον δικό μας, με όλη τη ρευστότητα βεβαίως που κουβαλάει ένας φανταστικός και διασκεδαστικός κόσμος.
Ο Μικρός Μπλε, ο μοναδικός ντετέκτιβ του νησιού, έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με ένα τρομερό μυστήριο που καλύπτει τη Λίμνη Λαμπίκο και, ευτυχώς για όλους, το λύνει επιτυχώς, χάρη στη μεθοδικότητα και την παρατηρητικότητά του. Και φυσικά την πολύτιμη βοήθεια της παρέας του! Πιστεύεις ότι στο μέλλον θα έρθει αντιμέτωπος και με άλλα μυστήρια;
Ναι, αυτή είναι η πρώτη μιας σειράς ιστοριών παιδικού μυστηρίου που θα έχει ως πρωταγωνιστές τους Πιτσιμπουίνους. Στόχος είναι, από ιστορία σε ιστορία, τα παιδιά να ανακαλύπτουν άλλες πτυχές του μυστηριώδους αυτού κόσμου, άλλες τεχνικές διαχείρισης και επίλυσης του μυστηρίου, άλλα χαρακτηριστικά των ηρώων του. Η επόμενη ιστορία ετοιμάζεται αυτόν τον καιρό και θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα.
*Φωτό: Σοφία Πολίτου.
Η Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία και εργάστηκε για αρκετά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχει εκδώσει, με ψευδώνυμο, ένα ακόμη μυθιστόρημα με τον τίτλο «Χάρντκορ» (Ωκεανίδα, 2000), που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Περισσότερα για την ίδια μπορείτε να δείτε στο https://giannaki.com. Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί «Η Τριλογία της Αθήνας» που περιλαμβάνει τα βιβλία: «Στο πίσω κάθισμα», Ίκαρος, 2016 «Αλκυονίδες μέρες», Ίκαρος, 2017 «Πόλη στο φως», Ίκαρος, 2018.