Η Ραρού ήταν για εφτά χρόνια η γάτα μου. Είχε χρειαστεί να την απεγκλωβίσω από τη μηχανή του αυτοκινήτου μου ένα χειμωνιάτικο πρωί. Δυο ώρες χρειάστηκαν για να την ξετρυπώσω και δυο λεπτά για να την σπιτώσω. Εκείνη τη μέρα δεν πήγα στη δουλειά. Έμεινα στο σπίτι για να την φροντίσω και να αγοράσω τα απαραίτητα …
Πήγαμε να φάμε σε ένα εστιατόριο που μας είπαν ότι ο μάγειρας είχε καταδικαστεί σε ισόβια και ότι είχε περάσει είκοσι χρόνια στη φυλακή. Δεν καταφέραμε να μάθουμε ποιο ήταν το αδίκημά του. Η κουζίνα ήταν ανοιχτή και κάθε τόσο κρυφοκοιτάζαμε τις κινήσεις του. Δεν είχαμε βρεθεί ποτέ τόσο κοντά σε κάποιον ισοβίτη και τον παρατηρούσαμε σαν παράξενο ζώο. …
Κάθε μέρα συμβαίνει το ίδιο. Κάθεται απέναντί μου στο γραφείο αμίλητη. Περνάμε εννιά ώρες αντικριστά και δεν λέει κουβέντα. Κοιτάει την οθόνη του υπολογιστή της, χαμογελάει μηχανικά σε όποιον περνάει δίπλα της, σηκώνει κάθε τόσο την κούπα του καφέ της, χτυπάει ακανόνιστα το πληκτρολόγιο, σηκώνεται για διάλειμμα μια φορά στη διάρκεια της ημέρας, πηγαίνει τρεις φορές στην …
Κάθε χωριό διαθέτει υποχρεωτικά έναν παράξενο. Χωριό χωρίς παράξενο δεν είναι πραγματικό χωριό, αφού του λείπει το στοιχείο που το αμφισβητεί και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τους κανόνες του. Τα παράξενα είναι επίσης ωραία θέματα για ρεπορτάζ και για κουτσομπολιό. Μου μίλησαν λοιπόν, για τον άνδρα που ήταν τώρα ενενήντα χρονών και δεν χωρούσε πουθενά. Όταν το πρωτακούς νομίζεις …
O Μπασίμ ζούσε στο χωριό αρκετά χρόνια κι έκανε δουλειές του ποδαριού. Πολλοί τον φώναζαν Μπεν γιατί δεν ήθελαν να τον λένε Μπασίμ και αυτός μετά από μερικά χρόνια γυρνούσε και στα δύο ονόματα. Όταν πρωτοήρθε ήταν ρακένδυτος και πεινασμένος. Εγκαταστάθηκε στην πλατεία του χωριού και κοιμόταν σ’ ένα παγκάκι. Αστυνομία στο χωριό δεν υπήρχε …
Η γειτονιά μου είναι γεμάτη μισογκρεμισμένα νεοκλασσικά. Υπάρχει ένα ακριβώς απέναντι από το διαμερισμά μου, εγκαταλελειμένο εδώ και δεκαετίες. Σαν πιτσιρίκια παίζαμε στο πεζοδρόμιο μπροστά του και επινοούσαμε ιστορίες με φαντάσματα που ζούσαν μέσα στο σκοτεινά και ψηλοτάβανα δωμάτιά του. Οι πιο θαρραλέοι παραβίαζαν κάθε τόσο κάποιο παντζούρι και πηδούσαν μέσα. Οι διηγήσεις τους όταν …
Ο άνθρωπος ζούσε απομονωμένος σε ένα παλιό σπίτι στη βόρεια άκρη του νησιού. Ούτε η άσφαλτος δεν έφτανε μέχρι το σπίτι του. Έβγαινε σπάνια μόνο για να αγοράσει τα βασικά και δεν μιλούσε με κανέναν. Τρεις φορές αποπειράθηκα να τον επισκεφθώ. Τρία συνεχόμενα καλοκαίρια που παραθέριζα σ’ ένα φιλικό σπίτι ένα χιλιόμετρο μακριά από το δικό του. …
Μετά την πρόσκληση που δέχτηκα να επισκεφθώ ένα σπίτι καλλιτεχνών που ήταν πάντα ανοιχτό σε άλλους καλλιτέχνες, στάθηκα μπροστά στο κεντρικό παράθυρο του σαλονιού, άνοιξα διάπλατα το τζάμι και ρώτησα ποια είναι η παραλία που ανοίγεται εδώ μπροστά μας. Α, η παραλία μας, είπαν. Δεν ξέρω αν εννοούσαν ότι είναι η παραλία των καλλιτεχνών. Μετά …