Γράφει ο Γιάννης Καφάτος
Η Ευτυχία Γιαννάκη επιλέγει τα καλοκαίρια για να μας παρουσιάσει τα βιβλία της. Έτσι ξεκίνησε το 2016 (που φαντάζει τρομακτικά μακρινό) με το «Πίσω Κάθισμα» και έτσι επέστρεψε πριν λίγες εβδομάδες με το καινούργιο της μυθιστόρημα «Υπέροχος πόλεμος» – πάντα από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
Διάβασα τον «υπέροχο πόλεμο» σχεδόν απνευστί, όπως όλα τα βιβλία της συγγραφέως. Η νέα ιστορία, περιπέτεια θα μπορούσα να πω, του Χάρη Κόκκινου είναι καθηλωτική, συναρπαστική, με καταιγιστικό ρυθμό και μια άγρια ζωντάνια καθώς ο έρωτας και οι σεξουαλικές περιπέτειες του τόσα χρόνια τσακισμένου ψυχολογικά και σωματικά ντετέκτιβ του ανθρωποκτονιών συντελούν στην εξέλιξη τόσο της υπόθεσης αλλά και της «σχέσης» που έχουμε χτίσει ως αναγνώστες, μαζί του, έξι βιβλία τώρα!
Η συγγραφέας έχει ερωτηθεί σε συνεντεύξεις της (και από την αφεντιά μου) πολλές φορές για τη σχέση που έχει φτιάξει η ίδια με τον ήρωά της και τους σκοπούς που έχει γι’ αυτόν. Ο «Υπέροχος πόλεμος» είναι ίσως μια συνολική απάντηση για το τι του επιφυλάσσει.
Ποιος σκότωσε τον άντρα της διάσημης στιχουργού που τα λόγια της τραγουδάει όλη η Ελλάδα; Ποιος είναι ο ρόλος της δημοσιογράφου που μπαινοβγαίνει στο σπίτι τους και ετοιμάζει τη βιογραφία της στιχουργού μέσα από συνεντεύξεις;
Πώς η ερωτική ιστορία του Κόκκινου με τη δημοσιογράφο επηρεάζει τις έρευνες και πόσο η προειδοποίηση της πιστής φίλης του Χάρη, Τζέλας – μιας γνώριμης φιγούρας του σύμπαντος που έχει τόσο μεθοδικά και έξυπνα χτίσει η συγγραφέας γύρω από την περσόνα του ήρωά της – προς τη ρεπόρτερ για τον φίλο της παίζουν κάποιο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας (τους);
Η Ευτυχία Γιαννάκη στον «Υπέροχο πόλεμο» έχει καταφέρει να ξεπεράσει τον εαυτό της στη λογοτεχνική αφήγηση που μόνο απόλαυση προσφέρει στον αναγνώστη. Προφανώς και αυτό το βιβλίο της δεν μπορείς να το πεις μόνο «αστυνομικό» μυθιστόρημα. Είναι σα να βλέπεις το μισό έργο αν το αντιμετωπίσεις με αυτή τη διάσταση.
Η κοινωνία, η ιστορία με την έννοια του παρελθόντος των ηρώων αλλά και της ιστορίας που ταλάνισε μια χώρα και που κανείς δε διδάχτηκε ποτέ σωστά – γιατί άραγε… – είναι σημαντικές ψηφίδες στο μωσαϊκό της ιστορίας που με μαεστρία έχει απλώσει στα μάτια του αναγνώστη η συγγραφεάς.
Θα τολμούσα να πω ότι το βιβλίο αυτό, ο «Υπέροχος πόλεμος» έχει μια πρωτόγνωρη ορμή που στα δικά μου μάτια το κατατάσσει στην κορυφή των έξι εξαιρετικών βιβλίων που μας έχει χαρίσει η Ευτυχία Γιαννάκη. Είναι σα να μας ξανασυστήνεται ενώ την γνωρίζουμε και χιλιάδες από εμάς, οι αναγνώστες της, την αγαπάμε και την παρακολουθούμε σελίδα τη σελίδα – βιβλίο το βιβλίο, όλα αυτά τα χρόνια.
Έχοντας γνωριστεί στο πλαίσιο παρουσιάσεων και συνεντεύξεων είναι σα βλέπω εκείνο το μειδίαμα στο πρόσωπο της όταν της λες: είσαι πανούργα έχεις ήδη έτοιμα τα επόμενα βήματα του Χάρη… Πάντα με ευγένεια και με το ήθος που τη διακρίνει λέει ό,τι χρειάζεται στην παρούσα φάση – που γίνεται η κουβέντα.
Σκέφτηκα να τη ρωτήσω, πριν ολοκληρώσω αυτή την κριτική παρουσίαση του βιβλίου της αν κρατάμε στα χέρια μας την αρχή μιας νέας τριλογίας. Αλλά μετά αποφάσισα ότι δεν έχει καμία σημασία.
Αυτό που μετράει είναι ότι, είτε είσαι περιστασιακός είτε φανατικός αναγνώστης των βιβλίων της Ευτυχίας Γιαννάκη, στον «Υπέροχο πόλεμο» μπορείς να διαβάσεις μια καθηλωτική ιστορία και να απολαύσεις αυτό το υβριδικό μοντέλο νουάρ και κοινωνικής μυθιστορίας με όλες σου τις αισθήσεις. Ένα βιβλίο γεμάτο εικόνες και σκιές από το παρελθόν που «προσπαθεί» να κρατήσει τα μυστικά του αλλά και το εκκωφαντικό σήμερα των ηρώων.
Και προφανώς: οι ανατροπές κρατάνε μέχρι την τελευταία σελίδα!
Αν ετοιμάζεις τη ντάνα με τα βιβλία των διακοπών εννοείται ότι το βλέπω …πάνω πάνω!
Πηγή: https://www.viewtag.gr/yperochos-polemos-epistrofi-tis-ey