Μιλά σήμερα στη «Θ» η συγγραφέας Ευτυχία Γιαννάκη
10 Αυγούστου 2025, 14:00 Έντυπη Έκδοση
Συνέντευξη στην
ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΜΑΛΛΙΣΟΒΑ
Για το νέο της βιβλίο «Υπέροχος πόλεμος» μιλά σήμερα στη «Θ» η συγγραφέας κ. Ευτυχία Γιαννάκη
«Υπέροχος πόλεμος», ο τίτλος του νέου σας βιβλίου με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Χάρη Κόκκινο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος. Θα μας αποκαλύψετε κάποια στοιχεία του;
Με ενδιέφερε μια ιστορία για όσα αποφεύγουμε να κουβεντιάσουμε, για ατομικά και συλλογικά τραύματα. Για τις ζωές που διαμορφώνονται σιωπηλά, μέσα σε σπίτια γεμάτα μνήμες, σιωπές και απωθημένα. Στον «Υπέροχο Πόλεμο» η ιστορία ξεκινάει με μια πτώση. Ο άνδρας μιας διάσημης στιχουργού βρίσκεται νεκρός σε συνθήκες που δημιουργούν έναν αστυνομικό γρίφο. Ατύχημα; Αυτοκτονία; Έγκλημα; Κατά τη διάρκεια της έρευνας ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Χάρης Κόκκινος και μια αινιγματική δημοσιογράφος καλούνται να βαδίσουν σε τεντωμένο σχοινί δοκιμάζοντας τις αντοχές τους, επιλέγοντας ανάμεσα στο καθήκον και την επιθυμία. Το έγκλημα λειτουργεί απλώς ως ρωγμή: πίσω απ’ αυτήν, υπάρχει μια οικογενειακή ιστορία, η συλλογική ιστορία της χώρας, ένα πλέγμα ενοχών, η εναλλαγή των ρόλων θύτη και θύματος. Γι’ αυτό και ο Υπέροχος Πόλεμος είναι προσωπικός, υπόγειος, επίμονος. Είναι καθημερινός, και αφορά κάθε άνθρωπο που έχει βρεθεί στη σκιά μιας αφήγησης που δεν επέλεξε ο ίδιος.
Μπορεί το παρελθόν να στοιχειώσει και να οδηγήσει στο έγκλημα κάποιον που δεν έχει αντίστοιχες τάσεις;
Το παρελθόν μπορεί να παραμένει σιωπηλό, θαμμένο, φαινομενικά αδρανές, και να ενεργοποιείται ξαφνικά με αφορμή κάτι μικρό, μια απώλεια, μια ερώτηση, μια παρουσία. Στο βιβλίο, το παρελθόν λειτουργεί σαν υπόγειο ρεύμα που σαρώνει τα πάντα όταν βρει έξοδο. Το έγκλημα δεν διαπράττεται απαραίτητα από κάποιον «επικίνδυνο», αλλά από κάποιον που δεν άντεξε να συνεχίσει να σιωπά. Που λειτούργησε ως όργανο μιας ιστορίας που ξεκίνησε πολύ πριν από τον ίδιο. Κι αυτό είναι κάτι που με απασχολεί βαθιά: το πώς ένας άνθρωπος μπορεί να μετατραπεί σε φορέα μιας μνήμης που δεν είναι δική του, αλλά του επιβλήθηκε.
Ποιος ήρωας σας δυσκόλεψε περισσότερο;
Δεν θα ξεχώριζα έναν μόνο χαρακτήρα. Το πλέγμα των ηρώων σε αυτό το βιβλίο -οι σχέσεις τους, οι σιωπές, οι συγκρούσεις και τα απωθημένα- συνθέτει ένα σύμπαν που απαιτεί να σκύψεις με την ίδια προσοχή και τρυφερότητα σε όλους. Ο καθένας τους κουβαλά κάτι άρρητο, κάτι που διαμορφώνει τη δυναμική της ιστορίας. Στο κέντρο βεβαίως βρίσκεται πάντα ο Κόκκινος, ο πρωταγωνιστής μου, που είναι κάθε φορά και ένας επιπλέον γρίφος: δεν παραμένει στατικός, αλλά εξελίσσεται, φέρει τις πληγές των προηγούμενων ιστοριών και καλείται να τις κουβαλήσει χωρίς να τον λυγίσουν. Και αυτό, συγγραφικά, είναι μια πρόκληση που δεν τελειώνει ποτέ.
Σε κάθε ιστορία σας εξελίσσεται και η ζωή του κεντρικού ήρωά σας, του Χάρη Κόκκινου. Στο βιβλίο αυτό τον βλέπουμε να είναι πιο ήρεμος, πιο ώριμος. Θέλετε να σχολιάσετε;
Ο Κόκκινος είναι ένας ήρωας που τον κουβαλάω μέσα μου. Όχι απαραίτητα γιατί του μοιάζω, αλλά γιατί με οδηγεί να κοιτάξω πιο καθαρά τα δύσκολα. Κάθε φορά που γράφω, έχω την αίσθηση ότι δεν τον «πλάθω», τον ανακαλύπτω. Λίγο λίγο, όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους γύρω μας. Δεν μας αποκαλύπτονται από την αρχή. Χρειάζεται χρόνος, εμπόδια, συγκρούσεις για να αποκαλύψουν όλες τις πτυχές τους. Όπως όλοι μας, ο Κόκκινος είναι όλες οι προηγούμενες εκδοχές του εαυτού του, χωνεμένες, πότε τον θαυμάζουμε, πότε τον απορρίπτουμε. Κουβαλά πληγές που δεν επουλώνονται, αλλά και στιγμές που τον κάνουν να θέλει να σταθεί ξανά. Νομίζω ότι γι’ αυτό γράφουμε και γι’ αυτό διαβάζουμε: για να πλησιάσουμε αυτό το ανθρώπινο μυστήριο, την πολυπλοκότητα του ψυχισμού μας, τι μας κινεί, τι μας σώζει και τι μας σπρώχνει μακριά.
Αλήθεια, ποιος πόλεμος μπορεί να αντέξει τον χαρακτηρισμό Υπέροχος;
Ο τίτλος είναι σκόπιμα αντιφατικός. Ο πόλεμος δεν είναι υπέροχος, κι όμως, υπάρχει μια μορφή του που δεν φαίνεται, αλλά καθορίζει τα πάντα. Είναι ο αγώνας ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, στην επιθυμία και την ενοχή, στο «θέλω» και στο «πρέπει». Αν κάτι αξίζει αυτόν τον παράδοξο χαρακτηρισμό, είναι ο αγώνας να σταθείς, να καταλάβεις, να προχωρήσεις με κάθε τρόπο. Η ίδια η ζωή είναι ένας υπέροχος πόλεμος. Μια ατελείωτη μάχη με τον εαυτό και τους γύρω σου.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πως όλο και περισσότεροι Έλληνες συγγραφείς ασχολούνται με το είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας. Υπάρχει και αντίστοιχη ποιοτική άνοδος;
Δεν μπορώ να το κρίνω αυτό, καθώς δεν έχω ούτε τα θεωρητικά εργαλεία, ούτε συνολική εποπτεία του εκδοτικού τοπίου. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να γράφω μεταφέροντας τη δική μου αλήθεια σε κάθε αφήγηση και να εξελίσσομαι. Κι αν αυτό αγγίξει κάποιους, τότε ναι, κάτι καλό γίνεται.
Ποια είναι η αίσθηση και τα συναισθήματά σας από την απήχηση που έχουν τα βιβλία σας στους αναγνώστες σας;
Νιώθω ευγνωμοσύνη. Το γεγονός ότι οι ιστορίες μου αγγίζουν αναγνώστες και αναγνώστριες που δεν γνωρίζω, κι όμως γνωριζόμαστε με έναν άλλον τρόπο μέσα από τις σελίδες, είναι συγκινητικό κι ένας επιπλέον λόγος να συνεχίζω να γράφω.
Μετά από τη μακρόχρονη και σταθερή πορεία σας στον χώρο, τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί και συνεχίζετε;
Με κινητοποιεί η απορία. Το γεγονός ότι τίποτα δεν μου φαίνεται οριστικό. Γράφω για να καταλάβω, όχι γιατί ξέρω. Και ίσως και γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Η δημιουργικότητα, ο πειραματισμός, το ρίσκο που παίρνω κάθε φορά δημιουργούν ένα εύπλαστο και εξαιρετικά ενδιαφέρον πεδίο για μένα. Όταν σταματήσει να με απασχολεί το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τις λέξεις ή τους ανθρώπους μάλλον θα σταματήσω να γράφω.
Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Την ενσυναίσθηση. Να μπορείς να σταθείς, έστω για λίγο, στη θέση του άλλου. Να τον δεις, όχι να τον εξηγήσεις. Όλες οι υπόλοιπες αξίες χτίζονται πάνω σε αυτήν ή γκρεμίζονται με την απουσία της.
Οικονομική κρίση, πανδημία, πυρκαγιές, πλημμύρες και δυο πόλεμοι στη γειτονιά μας. Ποια είναι η δική σας αίσθηση για όσα συμβαίνουν;
Μοιάζει να ζούμε σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης που τείνει να οριστεί ως κανονικότητα. Αυτό από μόνο του είναι τρομακτικό. Όμως μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, εξακολουθώ να πιστεύω ότι μικρές, προσωπικές πράξεις κατανόησης και αντίστασης έχουν αξία. Όχι γιατί αλλάζουν τον κόσμο, αλλά γιατί μας κρατούν ανθρώπους. Το ίδιο το αστυνομικό σε βάζει σε μια τέτοια διαδικασία, να δεις τι έφταιξε, τι μπορεί να αλλάξει και αν υπάρχει τρόπος να μπει κάποια τάξη στο χάος. Ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους που έχουν γίνει δημοφιλή.
Διαβάσατε πρόσφατα κάποιο βιβλίο που σας εντυπωσίασε;
Πρόσφατα ξαναγύρισα στα βιβλία της Έρσης Σωτηροπούλου. Έχω πάντα την αίσθηση ότι η γραφή της λειτουργεί σαν λεπτή χειρουργική επέμβαση: διεισδύει αθόρυβα, αλλά αφήνει ουλές που νιώθεις καιρό μετά. Η καθαρότητα της γλώσσας της, η ματιά που δεν λυπάται αλλά ούτε και κραυγάζει, με συγκινεί βαθιά. Είναι από τις συγγραφείς που σε κάνουν να πιστεύεις ξανά στην ισχύ του υπαινιγμού και στην ανάγκη να νιώθεις, όχι απλώς να αφηγείσαι.
Πόσο σύντομα να περιμένουμε σε βιβλίο σας τη συνέχεια ανάμεσα στην Ελεονόρα και τον Χάρη Κόκκινο;
Αφήνω τους χαρακτήρες να με εκπλήσσουν και να επιστρέφουν όταν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν. Όταν δεν υπόσχεσαι δεν μπορείς και να απογοητεύσεις, έτσι δεν είναι; Και οι καλύτερες ιστορίες είναι αυτές που έρχονται εκεί που δεν τις περιμένεις.
Βιογραφικό
Η Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία, και εργάστηκε για αρκετά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής. Έχει εκδώσει αστυνομικά μυθιστορήματα και παιδικά βιβλία. Το τελευταίο της βιβλίο είναι ο Υπέροχος Πόλεμος (εκδόσεις Ίκαρος, 2025) Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η σειρά με αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο: Τριλογία της Αθήνας: Στο πίσω κάθισμα (2016), Αλκυονίδες μέρες (2017), Πόλη στο φως (2018), Τριλογία του Βυθού: Η νόσος του μικρού θεού (2020), Στη φωλιά του ιππόκαμπου (2021), Οι ναυαγοί του Αυγούστου (2022), και η σειρά παιδικού μυστηρίου Πιτσιμπουίνοι – Τα πρώτα μου μυστήρια (Μυστήριο στη Λίμνη Λαμπίκο, Εξαφάνιση στο Πίτσι Πίτσου, Το μεγάλο Πιτς Πάρτι, Έκρηξη στο Πιτσιτούμπο, Κάτι βρομάει στου Πίτσου, Το Μεγάλο Πιτς Πάρτι, Μυστήρια Πιτσούγεννα). Η ίδια έχει υπογράψει το σενάριο της τηλεοπτικής αστυνομικής σειράς Ο Σκαραβαίος (Alpha TV, 2024). Με το ψευδώνυμο Αλέκα Λάσκου δημοσίευσε στο παρελθόν το μυθιστόρημα Χάρντκορ (Ωκεανίδα, 2000), που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Το προσωπικό της site είναι www.giannaki.com