Η άχρηστη υπηρεσία αφύπνισης

Αγαπητέ Μάξιμε,

μόλις έλαβα το email σου. Η απάντησή μου είναι Όχι. Είσαι απλά άυπνος κι αυτό επηρεάζει την κρίση σου. Το ξέρω πως η αϋπνία είναι αυτή που μας ένωσε, άλλα όλα δείχνουν πως θα είναι είναι και αυτή που θα μας χωρίσει.

Τα μάτια σου είναι πλέον σαν μάτια ψαριού, διαρκώς γουρλωμένα, κόκκινα, δεν κλείνουν ποτέ. Οι ιστορίες που διηγείσαι για όσα συμβαίνουν στη γειτονιά σου είναι απλά απογοητευτικές. Ειδικά οι ξυλοδαρμοί και οι φωτιές στα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Κάνε μου τη χάρη. Είναι τόσο εξωφρενικές οι αφηγήσεις σου που δεν μπορώ να σου κρύβω πλέον ότι αμφιβάλλω για την αλήθεια όσων μου γράφεις. Θεωρώ ότι η αϋπνία έχει σκάψει βαθιά μέσα σου, έχει τρυπώσει πίσω από τις κόγχες των ματιών σου σαν σκουλήκι και σε εμποδίζει να δεις καθαρά την πραγματικότητα.

Προχτές το βράδυ μου έγραψες ότι στη γειτονιά σου έγινε ένας δυνατός σεισμός. Σου υπενθυμίζω ότι μένω μερικά μέτρα μακριά σου και δεν ένιωσα τίποτα. Ούτε μια ανεπαίσθητη δόνηση.

Γνωρίζω πολύ καλά πως είναι να είσαι άυπνος για μέρες. Το πέρασα κι εγώ, αλλά αναζήτησα βοηθεία και τώρα είμαι καλύτερα, όχι τελείως καλά, αλλά καλύτερα. Σε συμβουλεύω να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Οι δικαιολογίες όπως το άγχος, οι δυσκολίες της καθημερινότητας, η ακαταλληλότητα του κρεβατιού σου και όλες αυτές οι μπούρδες δεν μπορούν να με πείσουν πια. Τα χάπια θα σε βοηθήσουν. Ξέρω πως είσαι κατά της χημείας, αλλά έχε υπόψη σου ότι η χημεία είναι η μοναδική αυτή κατάκτηση που μας επιτρέπει να διαχειριστούμε όσα φτιάξαμε.Άσε το χάπι να τρέξει στο στομάχι σου και όταν θα δεις το πρώτο όνειρο μετά από καιρό θα καταλάβεις τι εννοώ.

Απόψε το βράδυ νομίζω ότι είδα ένα υπέροχο όνειρο. Υπήρχε ένα αίνιγμα που έπρεπε να λύσω μέσα σε ένα τεράστιο σπίτι. Χρειάστηκε να περπατήσω από δωμάτιο σε δωμάτιο, να ξεδιαλύνω τους αντικατοπτρισμούς και τα φαντάσματα για να βρω την αλήθεια. Δούλεψα σκληρά για ώρα μέσα στη σιωπή, ακούγοντας μόνο την ηχώ των βημάτων μου, αλλά κατάφερα να λύσω τον γρίφο. Νομίζω ότι ξύπνησα ευχαριστημένος και ξεκούραστος. Παρόλο που η αϋπνία είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, γνωρίζω επίσης πως μπορεί να γίνει εθιστική. Πιστεύω πως έχεις εθιστεί στην αϋπνία και πως η αντίληψή σου για την πραγματικότητα και για μένα έχει αλλοιωθεί.

Το μόνο που αναρωτιέμαι τώρα, είναι αν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο μέσα σε αυτή τη συνθήκη. Νομίζω πως δεν έχω πολλά περιθώρια πια. Γιατί ξέρεις Μάξιμε, την εποχή που με κυρίευε η αϋπνία έμαθα τα πάντα για τη φυλή των άυπνων αυτής της πόλης και γνωρίστηκα με πολλούς από δαύτους και μοιράστηκα τις αγωνίες και τους φόβους τους. Οι περισσότεροι παρέμειναν παγιδευμένοι για χρόνια μέσα σε αδύναμα κορμιά, με μάτια εξογκωμένα, με μαύρους κύκλους που κρέμονταν πάνω από τα ζυγωματικά τους σαν μεγάλες ρόγες σταφυλιών και το μυαλό τους πουρέ. Τείνεις να γίνεις ένας από αυτούς τους βολεμένους. Νομίζω πως έχεις στρογγυλοκαθίσει μέσα σε αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση και δεν ξεκουνιέσαι με τίποτα. Επίτρεψέ μου να πω πως είσαι εθισμένος στα σκατά.

Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν, η απάντησή μου είναι Όχι. Δε θα σε πάρω τηλέφωνο να σε ξυπνήσω αύριο, γιατί απλά δεν πρόκειται να κοιμηθείς.

Καλό βράδυ, Μάξιμος

* Capsule Inn, Osaka, Japan, Photo: AP