Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Βιβλία στη…σειρά! – Γράφει η Χρυσάνθη Τσιαμπαλή
Έκρηξη στο Πιτσιτούμπο, (Πιτσιμπουίνοι Τα πρώτα μου μυστήρια)
Οι μικροί Πιτσιμπουίνοι ζωγραφίζουν ανέμελα στο προαύλιο του σχολείο τους και μαθαίνουν τα βασικά χρώματα από τη δασκάλα τους. Όχι πολύ μακριά τους, το Πιτσιτούμπο, το μεγάλο ηφαίστειο του νησιού τους, Πίτσι Πίτσου, συνεχίζει και αυτό ανενόχλητο να βρυχάται. Ξαφνικά, ένα δυνατό πλιιιιιιτς χαλά την ηρεμία της τάξης και μια κίτρινη πιτσιλιά προσγειώνεται στην πλάτη της Αντελί. Αμέσως μετά μια δεύτερη πιτσιλιά στην πλάτη του Κιτρινομάτη και μια τεράστια στο κεφάλι του Μακαρόνη.
Ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτή τη συμπεριφορά; Για αυτή την ανακατωσούρα; Κανείς δεν παραδέχεται την ενοχή του. Ο Μικρός Μπλε παρατηρεί όλους τους συμμαθητές του και αναζητά αποδείξεις, αλλά, ως το τέλος του μαθήματος, δεν έχει καταφέρει να βρει τον ένοχο.
Στο δρόμο για το σπίτι ο Μικρός Μπλε κρατά σημειώσεις καθώς ανακαλύπτει και άλλες περίεργες πιτσιλιές. Οι ύποπτοι φαίνεται πως είναι τρεις: Ο Μακαρόνης, η Μυστήρια Τζεντού και ο Πίτσι ντα Πίντσι. Καθώς περνά η ώρα, όμως, οι πιτσιλιές πληθαίνουν και η κατάσταση περιπλέκεται. Είναι κάποιος από αυτούς ο ένοχος; Και γιατί κάνει αυτή την ενοχλητική φάρσα;
Στο τέταρτο βιβλίο της εικονογραφημένης σειράς μυστηρίου για πολύ μικρά παιδιά, η Ευτυχία Γιαννάκη γράφει μια χαριτωμένη ιστορία, που θα τα διασκεδάσει με το παιχνιδιάρικο μυστήριο των περίεργων χρωματιστών πιτσιλιών που προσγειώνονται παντού.
Ο Μικρός Μπλε είναι η φωνή της λογικής και, όπως κάθε άξιος ντετέκτιβ, προτείνει να ακολουθήσουν τα στοιχεία, να είναι παρατηρητικοί και να έχουν θάρρος. Έτσι θα καταφέρουν να οδηγηθούν στη λύση της υπόθεσης μέσα σε μια βροχή χρωματιστών πιτσιλιών, που οι μικροί αναγνώστες σίγουρα θα χαρούν, όχι μόνο για την κεφάτη πορεία μέσα σε αυτή τη χρωματιστή βροχή, αλλά και για την εξίσου διασκεδαστική αποκάλυψη του λόγου της ύπαρξή της, που θα γίνει με τρόπο εντυπωσιακό.
Πέρα από το διασκεδαστικό της ανάγνωσης, από το κείμενο διακριτικά ξεπηδούν και άλλες έννοιες που έχει ενδιαφέρον να προσεγγιστούν με τα παιδιά: η ενοχή, που πρέπει να στοιχειοθετείται πάντα με αποδείξεις και ποτέ με υποθέσεις, η αξία της δημιουργικότητας και του πειραματισμού και οι μικρές θυσίες που συχνά απαιτούνται, η αξία της ομαδικότητας και της συνεργασίας.
Οι εικόνες της Σοφίας Τουλιάτου, που είναι βουτηγμένες στο χρώμα, όπως και η υπόθεση της ιστορίας, είναι βασικό συστατικό του κεφάτου και διασκεδαστικού ύφους του βιβλίου. Ο μικρόκοσμος που έστησε η συγγραφέας με λέξεις, αποδίδεται παραστατικά με τις εικόνες της εικονογράφου, με μορφές γλυκές, που έχουν τον αυθορμητισμό του παιδικού σχεδίου, ενώ υπάρχουν λεπτομέρειες στην εικονογράφηση που λειτουργούν παράλληλα/αυτόνομα, είναι χιουμοριστικές και αξίζει να τις προσέξουμε.
