Συντάχθηκε στις
H Eυτυχία Γιαννάκη «αποδέχτηκε» την πρόσκληση της Χίλντας Παπαδημητρίου και του Bookcity και απαντά στις 11 ερωτήσεις του Writers Challenged σχετικά με τη συγγραφή.
Γράφεις βράδυ ή πρωί;
Όταν γράφω ξεκινάω συνήθως το πρωί, κάνω ένα διάλειμμα το μεσημέρι και συνεχίζω μέχρι αργά το βράδυ, όσο αντέχω. Δουλεύω πολλές ώρες και συνεχόμενα, καθώς βυθίζομαι στην ιστορία και κάθε έξοδος από αυτήν απαιτεί διπλό κόπο για την επόμενη είσοδο. Αν το επέτρεπαν οι δυνάμεις μου θα ξεκινούσα και θα έγραφα ασταμάτητα, μέχρι να ολοκληρωθεί η ιστορία. Όταν δεν γράφω σκέφτομαι ομοίως ασταμάτητα ιστορίες στις οποίες όμως έχω την πολυτέλεια να μπαινοβγαίνω με ευκολία, να τις εγκαταλείπω ή να τις ξαναπιάνω ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές. Η ιστορία που θα αποφασίσω να γράψω είναι ο σύζυγος και όσες δεν θα γράψω οι εραστές.
Έχεις πειθαρχία;
Στις περιόδους που γράφω ναι, λειτουργώ πειθαρχημένα. Στις περιόδους που δεν γράφω, αλλά σκέφτομαι ιστορίες, παρατηρώ γύρω μου ή φιλτράρω αφηγήσεις, λειτουργώ εντελώς απείθαρχα. Επιλέγω να ζω στο χάος και να γράφω σε απόλυτη τάξη.
Ποιο φαγητό ή ποτό έχεις πάντα δίπλα σου όταν γράφεις;
Έχω συνήθως καφέ.
Τι μουσική ακούς κατά τη διάρκεια της συγγραφής;
Κλασική μουσική και αγαπημένα soundtracks από ταινίες. Καμιά φορά, όταν βρίσκομαι σε πιο βατά μονοπάτια της ιστορίας, ακούω και εκπομπές που δεν έχουν λόγο στο ραδιόφωνο.
Κάνεις σκαλέτα;
Θα έλεγα ότι έχω μια δυναμική και ευμετάβλητη σκαλέτα. Έχω στο μυαλό μου ένα νήμα, την ατμόσφαιρα, τους χαρακτήρες, την αρχική συνθήκη και κάποιες πυρηνικές ιδέες που θα δέσουν την ιστορία, σκέψεις δηλαδή που αποτελούν τον γνήσιο προβληματισμό μου σε κάθε περίοδο. Στόχος μου είναι να θέσω ερωτήματα και στον εαυτό μου, να πειραματιστώ και να εξερευνήσω τα όριά μου μαζί με τον αναγνώστη γράφοντας. Απλά εγώ διανύω την διαδρομή λίγους μήνες πριν από αυτόν.
Οι χαρακτήρες σε κάνουν ό,τι θέλουν ή τους επιβάλλεσαι;
Με κάνουν ό,τι θέλουν, καθώς τους επιβάλλομαι και τους κάνω ό,τι θέλω, καθώς μου επιβάλλονται. Ακούγεται μπλεγμένο, αλλά έτσι μπλεγμένη είμαι μαζί τους.
Έχεις πρόγραμμα ή γράφεις όταν έρθει η έμπνευση;
Γενικά έχω πρόγραμμα, αλλά η διαύγεια εναλλάσσεται απρόβλεπτα με την σκοτεινιά, όπως περίπου τα μετεωρολογικά φαινόμενα κι έχω μάθει να μην πηγαίνω κόντρα στον καιρό, γνωρίζοντας ότι σε κάθε περίπτωση θα επικρατήσει.
Πώς θα περιέγραφες με μία λέξη τη συγγραφή;
Πάθος. Θα έλεγα ότι είναι ένα ελάττωμα που σε καθηλώνει πολλές ώρες σε μια καρέκλα, ενώ η ζωή είναι εκεί έξω. Όσοι επιλέγουν να βυθίζονται σε μια εσωτερική ζωή το κάνουν επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Ποιο είναι το κομμάτι που σε «παιδεύει» περισσότερο;
Ο λόγος. Πώς θα μπουν στη σειρά οι λέξεις ώστε να επιτύχω τον ρυθμό, την ατμόσφαιρα, την μουσική των λέξεων. Η πλοκή είναι το παιχνίδι, το στοιχείο της κατασκευής, αλλά ο λόγος είναι η ουσία των πραγμάτων και αυτό που μένει. Η πλοκή θα αγγίξει τη σκέψη, το λογικό κομμάτι. Ο λόγος όμως είναι αυτός που θα αγγίξει το συναίσθημα και θα ξεκλειδώσει το βαθύτερο που κουβαλάει κάθε ιστορία μου.
Πώς ξέρεις ποια από όλες τις ιδέες σου θα μετουσιωθεί σε βιβλίο;
Οι ιστορίες μου αφορούν πρωτίστως σε ζητήματα που με απασχολούν, είναι ανοιχτά μέσα μου και μεταφέρουν τον γνήσιο προβληματισμό μου. Επιχειρώ να γράψω την αλήθεια μου, οπότε στην πραγματικότητα δεν υπάρχει επιλογή. Υπάρχει αποτύπωση της εκάστοτε συνθήκης, του εκάστοτε ανοιχτού ερωτήματος, της ατμόσφαιρας και της αίσθησής μου για τον κόσμο την περίοδο που γράφεται το βιβλίο. Η ιστορία μου προσαρμόζεται σε αυτό.
Εν μέσω της συγγραφής ενός βιβλίου, τις ώρες που δε γράφεις, σκέφτεσαι την ιστορία σου;
Ναι, με έναν άναρχο τρόπο όμως. Αφήνω τους ήρωές μου να παίρνουν διαδρομές που γνωρίζω ενδεχομένως ότι είναι αδιέξοδες και δεν θα χρησιμοποιηθούν ποτέ στην ιστορία, αλλά αυτό μου δίνει μια φοβερή ελευθερία, είναι ένα συναρπαστικό παιχνίδι και ξεκλειδώνει πτυχές των χαρακτήρων και διαδρομές στην σκέψη μου που θα έμεναν αθέατες σε άλλη περίπτωση.
Προσκαλώ στον Writers Challenged την: Μιράντα Βατικιώτη
Πηγή: http://www.bookcity.gr/writers-challenged/23429-writers-challenged-ευτυχία-γιαννάκη