Το έγκαυμα Επιμέλεια: Μισέλ Φάις Το κουδούνι χτυπάει στις τρεις τη νύχτα. Πετιέμαι απ’ το κρεβάτι αφήνοντας μια υγρή στάμπα δίπλα στην πλάτη της Αννας που μουρμουρίζει. Ανάβω το φως του κομοδίνου. Ο τίτλος της εφημερίδας παραδίπλα μού θυμίζει τη φρικτή ιστορία που διάβαζα πριν κοιμηθώ. «Ο φονιάς με το κουστούμι», δηλαδή ο άνδρας που …
Το έγκαυμα. Καλοκαιρινό νουάρ διήγημα για την Εφημερίδα των Συντακτών Διαβάστε Περισσότερα »
Το νέο τεύχος του πολάρ . crime fiction theory φιλοξενεί αφιέρωμα στις γυναίκες της Ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας. Εξαιρετικά άρθρα, απόψεις, μελέτες, βιβλιοπαρουσιάσεις και νουάρ καλοκαιρινά διηγήματα. Μεταξύ αυτών κι “Ένας ελέφαντας στο δωμάτιο”! Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το διήγημα. Ένας ελέφαντας στο δωμάτιο – Ευτυχία Γιαννάκη για το Πολάρ [2.913 λέξεις] Η Τίνα κοιμάται δίπλα …
Ένα μήνα αφότου γεννήθηκε έφαγε τους τέσσερις πέντε συντρόφους του. Κατόπιν έζησε έξι χρόνια μόνος, ανενόχλητος στη γυάλα του. Δεν είχε όνομα. Τα πρωί της 17ης Μαΐου πέθανε ήσυχα στο σπίτι του. Κηδεία δεν έγινε. Ήταν δικός μου.
Ο δρόμος είναι κλειστός. Δυσανασχετεί, θα κάνει κύκλο. Η αθάνατη μπότα κατεβαίνει πρώτη όταν ανάβει κόκκινο. Ένα αλήτικο σκαθάρι επαρκώς διάστικτο με συμμετρικές μαύρες βούλες συνθλίβεται κάτω από τη μπορντώ Μάρτιν, δέρμα αγελάδας, αγορασμένη καινούρια το ενενήντα οκτώ. Σόλα είκοσι ετών, σίριαλ κίλερ με τα όλα της, νούμερο σαράντα τρία. Η εξάτμιση πειραγμένη φτύνει βενζίνη …
Τον τελευταίο καιρό επιδίδομαι στο επικίνδυνο σπορ να προσπαθώ να πείσω ανθρώπους που δεν διαβάζουν, να το κάνουν. Μπαίνω λοιπόν σε ταξιτζή ο οποίος έρχεται συχνά και με παίρνει. Κάποια στιγμή μου λέει: είστε λίγο τρελοί, πως να το πω, λίγο βλαμμένοι εσείς που γράφετε, έτσι δεν είναι; Τι να του πω; Του προτείνω να …
Γι’ αυτόν δεν ήταν μια συνηθισμένη βόλτα, ήταν η μεγάλη επιστροφή στην πόλη μετά από δέκα χρόνια. Ξεκίνησε νωρίς. Τα κτίρια γύρω του σχημάτιζαν μια παράξενη σπηλιά και τα στενά του κέντρου έναν δαίδαλο στολισμένο με λαμπάκια και φανταχτερές γιρλάντες. Ο ουρανός ήταν βαρύς, χαμηλωμένος λες ελάχιστα μέτρα πάνω από τον μάλλινο σκούφο του. Όπου …
Τα νουάρ Χριστούγεννα του κυρίου Ψιτ | Μια ιστορία αντί ευχών Διαβάστε Περισσότερα »
Στην μυστήρια λίμνη των Χριστουγέννων – μια ανάμνησή μου που δημοσιεύτηκε στο Click@Life Τις είχαμε ονομάσει οι βάρκες των Χριστουγέννων, γιατί μόνο το δεκαπενθήμερο των διακοπών τις βλέπαμε. Τον υπόλοιπο καιρό ζούσαμε στην πόλη. Έβγαιναν στη λίμνη, μέσα στην ομίχλη και γλιστρούσαν παράλληλα στην ακτή, μ’ έναν ήχο που ακόμη και το νερό τον ξεχνούσε …
Στην μυστήρια λίμνη των Χριστουγέννων στο Click@life Διαβάστε Περισσότερα »
Σφαίρες το καλοκαίρι, Ευτυχία Γιαννάκη Το αμάξι έβραζε κάτω από τον ήλιο και το αμάξι ήταν κλειδωμένο με τα παράθυρα κλειστά. Δεν θα έκανε πάνω από δύο λεπτά, αλλιώς θα είχε αφήσει κάποιο παράθυρο ανοιχτό. Ο ιδρώτας έτρεχε στην πλάτη μου και τα μαλλιά μου είχαν κολλήσει στο μέτωπό μου. Καθόμουν στο πίσω κάθισμα και …
Σφαίρες το καλοκαίρι: μια ιστορία για τη LIFO Διαβάστε Περισσότερα »
Καθόταν στην άκρη του πάρκου σ’ ένα σπασμένο παγκάκι και κάπνιζε κοιτάζοντας μονίμως προς τον ουρανό. Γι’ αυτό την βγάλαμε το κορίτσι που κάπνιζε σύννεφα. Δεν έφευγε ποτέ από το παγκάκι. Όποια ώρα κι αν περνούσαμε την βλέπαμε στην ίδια στάση, με το τσιγάρο να κρέμεται στα δάχτυλά της λίγο πριν να καρφωθεί στα ξερά …
Όταν τον πήραν στην δουλειά τον κοίταζαν όλοι με μισό μάτι. Λαμπρές σπουδές, νέος, ωραίος, με μια σπιρτάδα στο μάτι που παρόπλιζε τους αντιπάλους του. Το σύστημα τον πήγαινε και αυτός πήγαινε το σύστημα. Ήταν ζήτημα χρόνου να ανέβει στην πυραμίδα και να γίνει διοικητικό στέλεχος της εταιρίας. Τα χαμόγελα πάγωσαν όταν κάθισε πίσω από …